ارتقای فرهنگ آپارتمان نشینی بوسیله مدیریت ساختمان

ارتقای فرهنگ آپارتمان نشینی بوسیله مدیریت ساختمان

امروزه افزایش جمعیت، نبود زمین برای ساخت خانه های تک واحدی، امنیت بیشتر در مجتمع های مسکونی، استطاعت مالی شهروندان و بسیاری دلایل دیگر که تأثیر مستقیم و غیر مستقیم بر توسعه ی آپارتمان نشینی دارند، سبب افزایش تعداد مجتمع های مسکونی و زندگی آپارتمان نشینی و همچنین به وجود آمدن جایگاهی به نام مدیریت آپارتمان در دهه های اخیر شده است. مدیریت آپارتمان جایگاه ویژه ای در برقراری نظم و ارتقای فرهنگ آپارتمان نشینی خواهد داشت. فرهنگ، جزئی مهم و جدایی ناپذیراز زندگی در محیط های جمعی از جمله آپارتمان ها است که نادیده گرفتن یا کم توجهی به آن سبب بروز مشکلات اساسی خواهد شد؛ از این رو در این بخش پس از تعریف فرهنگ آپارتمان نشینی و لزوم توجه به آن، عوامل مؤثر درارتقای آن مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

مدیریت آپارتمان و فرهنگ آپارتمان نشینی

فرهنگ شامل چارچوب زندگی واحدی است که افراد جامعه از سطوح مختلف را در کنار هم قرار می دهد، به آن ها وحدت می بخشد و به فعالیت های آنان جهت می دهد. فرهنگ در هر جامعه و طبقات مختلف آن با وظایفی که باید آن را انجام دهند و شرایط خاصی که این وظایف دارند ارتباط دارد؛ بنابراین فرهنگ در همه ی شئون فرد و کل ساخت فکری جامعه دخالت می کند. فرهنگ مجموعه ای است از ویژگی های اخلاقی و ارزش های اجتماعی که از هنگام زاده شدن بر فرد تأثیر می گذارد و به صورت رابطه ای ناخودآگاهانه او را براساس شیوه ی زندگی محیطی که در آن زاده شده، تربیت می کند. فرهنگ، همواره در حوزه های مختلف مورد توجه اندیشمندان بوده است؛ یکی از این حوزه ها، شهر و شهرنشینی است و بخشی از آنچه که با عنوان فرهنگ شهرنشینی از آن یاد می شود، « فرهنگ آپارتمان نشینی » و مدیریت آپارتمان است.

با نگاهی به تعاریف مختلف و متفاوتی که از فرهنگ وجود دارد، می توان گفت فرهنگ آپارتمان نشینی عبارت است از: « مجموعه ی حقوق، تکالیف، قوانین، مقررات، ارزش ها، رفتارها و به طور کلی سبک زندگی در ساختمان ها، مجتمع ها و برج های مسکونی است که ارتباط مستقیم با مدیریت آپارتمان ها و ساکنین دارد »؛ به بیان دیگر فرهنگ آپارتمان نشینی به معنای توجه به آداب و رعایت قواعد، ضوابط و قوانین و الزام های زندگی در مجتمع های مسکونی است که توسط مدیریت آپارتمان تعریف و پیش نیاز آن پذیرش تقدم منافع جمعی بر منافع فردی است؛ از این رو می توان گفت فرهنگ آپارتمان نشینی در واقع همان « زندگی مسالمت آمیز در کنار همسایگان و ساکنان مجتمع با رعایت حقوق خصوصی و عمومی آن هاست. » متأسفانه بسیاری از ساکنان آپارتمان ها یا از فرهنگ آپارتمان نشینی آگاهی ندارند یا اطلاعات ناکافی آن ها سبب می شود خواسته یا ناخواسته مسائل را به گونه ای توجیه و تفسیر کنند که تنها منافع شخصی خود را حفظ نمایند؛ در حالی که افراد باید بپذیرند سکونت در مجتمع های مسکونی دارای ضوابط و شرایط ویژه ای بوده که مدیریت آپارتمان آن ها را وضع می نماید و احترام به حقوق جمعی یکی از اصول اساسی آن است؛ بنابراین به طور بسیار خلاصه و با زبانی ساده می توان گفت فرهنگ آپارتمان نشینی یعنی احترام به حقوق همسایگان و نظرات مدیریت آپارتمان.

ضرورت توجه به فرهنگ آپارتمان نشینی و قوانین وضع شده توسط مدیریت آپارتمان

توسعه و گسترش شهر و شهرنشینی نیازمند تقویت مدیریت شهری است که شامل سیاست گذاری و برنامه ریزی برای ارائه ی خدمات در عرصه های گوناگون امور شهری است؛ بخش مسکن یکی از این عرصه های مهم در حوزه ی مدیریت شهری است که از ابعاد مختلف اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و… قابل بررسی است. متأسفانه مشاهده می شود در دهه های گذشته، بیشتر به ظواهر و زرق و برق های شهرنشینی از جمله گسترش آپارتمان سازی و برج سازی با نمادهای متنوع و گوناگون، پرداخته شده و فعالیت در جهت آموزش و گسترش فرهنگ شهرنشینی کمتر مورد توجه قرار گرفته است؛ در حالی که بعد فرهنگی مسکن از جمله معضلات مهم بخش مسکن است.در این میان فرهنگ آپارتمان نشینی و مدیریت ساختمان از اهمیت بسیاری برخوردار هستند و بی توجهی به آن ها می تواند سبب افزایش مشکلات اجتماعی در جامعه شود؛ به بیان دیگر می توان شکل گیری و ارتقای فرهنگ آپارتمان نشینی را یکی از بسترهای ارتقای فرهنگ عمومی جامعه دانست؛ زیرا بی توجهی یا کم توجهی به آداب معاشرت و بی مبالاتی نسبت به آداب همسایه داری و قوانین مدیریت آپارتمان، موجب از بین رفتن آسایش و به وجود آمدن کدورت ها، تضاد و گاه نزاع بین همسایگان می شود.

کم توجهی به فرهنگ آپارتمان نشینی نه تنها تأثیراتی منفی بر روابط اجتماعی، آداب و معاشرت زندگی شهری و زندگی مسالمت آمیز در کنار همسایگان دارد، بلکه معضلات، بحران ها و هزینه های اجتماعی، اقتصادی و… را در سطح گسترده تر برای تمام جامعه در پی خواهد داشت که در بعد اجتماعی می توان به افزایش جرم و چه بسا جنایت و در پی آن افزایش مراجعات به مراجع قضایی و افزوده شدن بر تعداد زندانیان و… اشاره کرد.در هر حال سکونت در مجتمع های مسکونی که در مقایسه با خانه های قدیمی و حیاط دار محیطی تنگ و فشرده محسوب می شوند، پدیده ای رو به رشد است که نمی توان از روند آن جلوگیری کرد. طبیعی است که با فشرده تر شدن مکان های زندگی، حریم شخصی و خصوصی خانواده ها نیز کاهش یافته و تمایلات و خواسته های فردی آن ها نیز بیشتر با هم برخورد می کند؛ در چنین شرایطی افراد برای برخورداری از یک زندگی آرام ناگزیرند از برخی آزادی های فردی خود چشم پوشی کرده و در ازای حقوقی که پیدا می کنند، تکالیفی را در مقابل دیگران بپذیرند. در این میان عدم آشنایی برخی افراد و خانواده ها با فرهنگ خاص سکونت در مجتمع های مسکونی و رعایت نکردن قوانینی که توسط مدیریت آپارتمان وضع می گردد، ممکن است سبب بروز مسائل و مشکلاتی شود که جلوگیری از بروز چنین مشکلاتی نیازمند افزایش آگاهی در رابطه با فرهنگ آپارتمان نشینی است.

عوامل مؤثر در ارتقای فرهنگ آپارتمان نشینی

صاحب نظران معتقدند عوامل مختلفی در ارتقای فرهنگ آپارتمان نشینی تأثیر دارد؛ به اعتقاد یکی از جامعه شناسان « مهم ترین عامل رعایت نکردن حقوق دیگران، بی اطلاعی از عواقب رعایت نکردن حقوق و حتی ناآگاهی نسبت به حقوق همسایه است که با رعایت آن می توان به ارتقای این فرهنگ کمک کرد. » بهترین اقدام در این زمینه، آگاه کردن افراد نسبت به حقوق و تکالیفی است که در شرع و قانون ذکر شده و با به کارگیری آن ها، همسایگان از آزار یکدیگر در امان خواهند ماند.البته می توان از ناکافی بودن ضمانت اجرایی قوانین و مقررات آپارتمان نشینی نیز به عنوان یکی از دلایل عدم رشد فرهنگ آپارتمان نشینی یاد کرد؛ از این رو افرادی هم پیدا می شوند که با وجود آگاهی و اطلاع از حقوق همسایگان نفع خود را ترجیح می دهند و حقوق آن ها را زیر پا می گذارند و این وظیفه ی سیاست گذاران، مسئولان و مدیران اجرایی است که نقص در قوانین را برطرف کنند.

یکی دیگر از جامعه شناسان معتقد است « رعایت فرهنگ آپارتمان نشینی و حقوق همسایه در آپارتمان ها الزامی است ». به نظر وی « فرهنگ آپارتمان نشینی یا همسایه داری همان هنجارها و ارزش هایی است که افراد باید در مکانی که با یکدیگر زندگی می کنند، رعایت نمایند و این هنجارها باید معقولانه باشد. رعایت این ارزش ها و هنجارها باعث به وجود آمدن آرامش در محیط زندگی و دوری از اختلافات می شود.افزایش آگاهی شهروندان و بالا بردن فرهنگ آپارتمان نشینی به عوامل مختلفی بستگی دارد که مهم ترین آن ها خانواده، مسئولان و سیاست گذاران فرهنگی هستند؛ سطح دانش و تحصیلات افراد خانواده و آموزش های مستقیم و غیر مستقیم والدین به فرزندان، رفتار، منش و برخورد آن ها در مواجهه با مسائل مرتبط با ساختمان محل زندگی و اجرای قوانینی که توسط مدیریت آپارتمان وضع می گردد، نیز از عوامل تأثیرگذار و مهم هستند.

مدیران و مسئولان فرهنگی، رسانه های مختلف از جمله صدا و سیما و روزنامه ها، آموزش و پرورش، شهرداری ها، شوراهای شهر و شورایاری ها، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، قوه ی قضائیه و حتی مدیریت آپارتمان با انجام کارهای فرهنگی و آگاهی بخشی از قوانین و مقررات و مجازات های مربوط به عدم رعایت و پیروی از آن ها در کاهش بسیاری از ناهنجاری های در این حوزه نقشی سازنده خواهند داشت. با آموزش و آگاهی درباره ی قوانین و مقرراتی که در زمینه ی آپارتمان نشینی وجود دارد و آگاهی از حدود وظایف همسایگان و کسانی که در یک محیط زندگی می کنند و چگونگی همکاری با مدیریت آپارتمان، همچنین عناصر پیش برنده ی فرهنگ ایرانی و اسلامی که عقلانیت مهم ترین عنصر آن ها به شمار می آید، می توان فرهنگ آپارتمان نشینی را ارتقا داد.شاید خیلی از ما در محل زندگی خود از بی فرهنگی رنج می بریم. وقتی از بی فرهنگی سخن به میان می آید در همان موقع به ذهن شما عدم رعایت نظم، نظافت و حقوق همدیگر خطور می کند. ممکن است آنهایی که در همسایگی ما زندگی می کنند از قوانین و مقررات و فرهنگ درست همسایگی و آپارتمان نشینی اطلاع صحیحی نداشته باشند.

مشکلات آپارتمان نشینی و ریشه های آن

مشکلات زندگی آپارتمانی از زمانی آغاز شد که خانواده ها همچنان فکر می کردند که در خانه حیاط دار زندگی می کنند. صحبت کردن با صدای بلند، رفت و آمد بدون در نظر گرفتن ساعت، بالا بردن صدای تلویزیون و ضبط صوت و الی آخر، با این استدلال که چهار دیواری اختیاری است، گویی که هیچ همسایه ای دیوار به دیوار یا بالا و پایین این دیوارها وجود ندارد.اگرچه مردم ما از خانه های حیاط دار به آپارتمان های چند طبقه کوچ کرده اند، اما نمی توانند در خانه های خود سراغی از آرامش بگیرند. آنها یا از مزاحمت همسایگان در عذابند، یا موجب مزاحمت همسایگان دیگر می شوند؛ بطوری که معتقدند پولش را داده اند و هرگونه که بخواهند، می توانند زندگی کنند و شاید دلیل اصلی نارضایتی از آپارتمان نشینی همین مسئله باشد.

در دنیایی که جمعیت با سرعت بسیار زیاد در حال افزایش است، تنها راه کنار آمدن با این موضوع، دانستن قوانین و مقررات مربوط به آپارتمان نشینی که توسط قانون و مدیریت آپارتمان وضع می گردد، است تا فرهنگ این سبک از زندگی در همه افراد جا بیافتد. ساکنان هر واحد آپارتمانی و  قسمت‌های اختصاصی مجتمع‌ها موظفند در جهت رعایت حسن همجواری، بعضی بایدها و نبایدهایی را که از جانب مدیریت آپارتمان وضع می گردد، مورد توجه قرار دهند و به آنها عمل نمایند. هر چند این موارد در قانون پیش بینی نشده است ولی رعایت آنها توسط آپارتمان نشین‌ها موجب می‌گردد که از بروز اختلاف‌ها و تنش‌های گوناگون جلوگیری شود.بنابراین برای آگاهی بیشتر آپارتمان نشینان محترم موارد زیر توصیه می‌گردد، ممکن است بخشی یا تمام آنها برای آپارتمان شما کاربرد داشته باشد لذا می توانید پس از طرح آن در مجمع ساختمان، قوانین مورد توافق را صورتجلسه و در  اختیار کلیه ساکنین و مالکین قرار دهید.

موارد عمومی

از باز گذاشتن درب پشت بام به دلیل ورود سوسک و یا شکستن شیشه در اثر بسته شدن درب توسط باد خودداری فرمایید. ایجاد سر و صدای غیر متعارف از ساعت یک تا چهار بعدازظهر و نه شب تا نه صبح روز بعد ممنوع می‌باشد. صدای رادیو، تلویزیون و دیگر وسایل پخش موسیقی نیز در ساعت فوق می‌باید فقط در داخل آپارتمان محل استقرار آنها قابل شنیدن باشد.هیچ گونه صدای ناهنجاری مثل صدای کشیدن صندلی بر روی کف‌های سنگی، صدای توپ بازی و دویدن بچه‌ها و صداهای آزاردهنده نباید در طول شبانه روز ایجاد گردد. صدای مته‌کاری و کوبیدن میخ به دیوار جهت نصب وسایل تزیینی می‌باید در ساعت مناسب روزهای غیر تعطیل انجام شود. تردد با لباس راحتی منزل در فضاهای عمومی و مجتمع خارج از اصول شهروندی است. ایاب و ذهاب آرام در نیمه‌ی شب و بدون سر و صدا، نشان از درک و احترام به حقوق دیگران است. سرو صدای میهمانی در حد معمول (به طوری که موجب آزاد دیگر ساکنین نشود) حداکثر تا ساعت 24 مجاز می‌باشد.

در ایام هفته حداکثر تا ساعت 23 و در شب‌های تعطیل و آخر هفته مراسم بدرقه و خداحافظی می‌باید در داخل آپارتمان – نه در راه پله یا هال عمومی – انجام شود. از میهمان‌ها نیز درخواست گردد در حین عبور از راه پله و محل‌های مشترک رعایت ارامش دیگران را نموده و از دویدن بچه‌ها و ایجاد سر و صدا ممانعت به عمل آورند.بازی کردن بچه‌ها در قسمت‌های مشترک در صورت تایید هیئت مدیره فقط در ساعت‌های تعیین شده و در محل‌های مقرر مجاز می‌باشد. مسئول حرکات و رفتار فرزندان اولیای آنها می‌باشند و در قبال هر گونه عمل خلاف، آنها باید جوابگو باشند.

شما می توانید نرم افزار مدیریت ساختمان هومتیک را از اینجا دانلود کیند.