قانون اساسی جمهوری اسلامی نسبت به مزاحمت افراد ، قوانین سختی را در نظر گرفته است و در صورتی که شخصی قصد داشته باشد با به هر نحوی در درب منزل مزاحمت ایجاد کند پس از اثبات شکایت فرد شاکی ممکن است از 6 تا 12 ماه حبس در انتظار او باشد. برخی بر این باور هستند مزاحمت تنها شامل ایجاد مشکلات فیزیکی و جسمی می شود ولی این در صورتی است که هر گونه مشکل روحی روانی را نیز قانون به عنوان مزاحمت تلقی کرده و بر اساس مواد قانونی مربوط با آن برخور می کند. امروز همراه با شما در وب سایت هومتیک قصد داریم جرم مزاحمت در درب منزل را بررسی کرده و از نقطه نظرات مختلف آن را ارزیابی کنیم.
تعریف مزاحمت درب منزل
اگر بخواهیم تعریف دقیقی از مزاحمت در درب خانه به شما ارائه دهیم باید هرگونه حضور فیزیکی ، تنش های کلامی و یا فعالیت هایی که منجر به برهم زدن آرامش ساکنین شود را به عنوان مزاحت درب منزل به حساب بیاوریم. در قانون کامن لا انگلستان که از آن به عنوان مرجع در برخی از کشورها نیز یاد می شود حتی مشاجره بین فرزند با پدر و مادر را نیز در صورتی که فرزند از خانه نقل مکان کرده باشد ، به عنوان مزاحمت درب منزل تلقی می کنند که حکم کیفری را دادگاه می تواند در نظر بگیرد ولی در ایالات متحده آمریکا آن را مشاجره در نظر می گیرند و جرم کیفری برای آن در نظر نمی گیرند.
اثبات جرم مزاحمت درب منزل
یکی از اصلی ترین چالش های موجود در مزاحمت درب منزل اثبات این جرم در دادگاه می باشد. هنگامی که شما برای اثبات خود به دادسرا و یا دادگاه مراجعه می کنید باید همراه با ادله محکمه پسند این کار را کنید و در صورتی که نتوانید ادعای خود را اثبات کنید مضنون حق شکایت برای اعاده حیثیت را دارا می باشد. بسته به مزاحمت شواهد نیز شکل و بوی دیگری دارند ولی در مزاحمت درب منزل بهره گیری از استشهادیه محلی و شهادت ساکنین دیگر می تواند به عنوان مدرک محکمه پسند به حساب آید.
آیا با فیلم و عکس می‌توان جرم مزاحمت درب منزل را ثابت نمود؟
از آنجایی که در دنیای امروز امکان ادیت یا منتاژ تصاویر وجود دارد قانون کیفری جمهوری اسلامی این مدارک را به عنوان ادله محکمه پسند تلقی نمی کند و باور بر این است که بهره گیری از این تصاویر ممکن است حق افراد را ضایع کند. این مدارک تنها زمانی قابل استفاده هستند که فرد دارای شاهد و مدارک دیگر باشد ، حتی با وجود استشهادیه محلی و شهادت ساکنین باز هم قاضی تصاویر و عکس را به عنوان نشانه (اماره) تلقی می کند و نه ادله محکمه پسند.
به منظور شکایت از جرم مزاحمت درب منزل باید به کجا مراجعه کرد؟
شاکی به منظور شکایت از فرد مد نظر می تواند می تواند از دو روش اقدام کند. روش اول این است که به نزدیک ترین دادگاه عمومی محل جرم مراجعه کرده و روند قانونی را ادامه دهند و یا می توانند از طریق نزدیک ترین کلانتری این مسئله را دنبال کند. در شرایط دوم کلانتری پس از اینکه تحقیقات لازم را به اتمام رساند و از شهادت شاهدین را نیز گوش کرد پرونده را به دادسرا ارجاع داده و از آن طریق شکایت را پیگیری کنند.
رسیدگی جرم مزاحمت درب منزل در دادسرا
پس از اینکه شکایت از مجرم ثبت شد ، معاونت ارجاع پرونده را به شعب بازپرسی دادسرا ارجاع می دهد و پس از وصل شکواییه توسط دفتردار ، پرونده توسط دفتردار به سمت بازپرس ارسال می شود. بازپرس پرونده نیز بر اساس روال کلی طرح اصلی شکایت را مورد بررسی قرار داده و پس از تجزیه و تحلیل شکایت دو طرف درگیر در شکایت را احضار می کند. در روز معین شده برای بررسی شکایت هر دو طرف نامبرده شده باید در دادگاه حاضر شده و صحبت های آن ها توسط بازپرس شنیده می شود.
جرم مزاحمت درب منزل چه مجازاتی دارد؟
در قانون به صورت دقیق در مورد مزاحمت درب منزل صحبت به عمل نیامده است ولی دو ماده قانونی 638 و 619 قانون مجازات سالامی (بخش تعزیرات) به صورت کلی در مورد جرم مزاحمت صحبت کرده و بدین صورت مجازات این جرم ها را عنوان می کند:
ماده ۶۱۹ عنوان می کند: “هر کس در اماکن عمومی یا معابر متعرض یا مزاحم اطفال یا زنان بشود یا با الفاظ و حرکات مخالف شئون و حیثیت به آنان توهین کند، به حبس از دو تا ۶ ماه و تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهد شد”.
ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی نیز عنوان می کند : «هرکسی به صورت علنی در اماکن عمومی عمل حرامی را انجام دهد علاوه بر کیفر عمل به حبس از ۱۰ روز تا دوماه یا تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم می‌شود و درصورتی‌که مرتکب عملی شود که نفس آن عمل دارای کیفر نیست ولی عفت عمومی را جریحه‌دار کند، فقط به حبس از ۱۰ روز تا دو ماه یا تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهد شد.»
مطالب بیشتر
توهین به مدیر ساختمان ،شکایت از ساکنین
دخل و تصرف در مشاعات ساختمان ( قانون مشاعات در استفاده شخصی )
